Stel dat de blauwe lucht de zee was
en het leek alsof ik met vakantie aan de Mediterrannee was
en ‘k legde mijn gevoel in kleur vast op het doek
dan werd de achtertuin opeens oase
het middelpunt van weer een nieuwe fase
waarbij alles eigenlijk heel dichtbij is wat ik zoek
dan waren witte wolken golven van bestaan
zoals ze zijn gekomen, zo zullen ze ook weer gaan…